خواص پونه
پونه از خانواده نعناع است و ترکیب اصلی موجود در این گیاه، اسانس روغنی فرار یا روغن منتول است.
به علاوه در اعضاى این گیاه مقدارى تانن، مواد رزینى و قند نیز وجود دارد و حاوی مقدار زیادی ویتامین است.
گیاه پونه در فصل گرما می روید، اما سایه روشن را بهتر می تواند تحمل کند.
این گیاه در خاک های مرطوب و غنی از مواد آلی مانند کود برگ به خوبی رشد می کند.
کاربردهای پونه
با گیاه پونه می توان یک دم کرده ی گیاهی فوق العاده تهیه نمود. برای تهیه ی یک فنجان دم کرده ی این گیاه، یک قاشق غذاخوری سرخالی از برگ یا گل پونه ی تازه و یا یک قاشق چای خوری برگ پونه خشک شده را در چای صاف کن درون یک لیوان ریخته و یک فنجان آب در حال جوش را روی آن بریزید. اجازه دهید مدت ۱۰ دقیقه دم بکشد و رنگ چای در بیاید. اگر دوست داشتید می توانید آن را کمی شیرین کنید.
برگ ها و گل های پونه و همچنین ساقه های آن می توانند جایگزین مناسبی برای بسیاری از آنتی بیوتیک ها باشند. این گیاه همچنین بادشکن، معرق، مدر و محرک نیز می باشد.
از دم کردهی این گیاه برای درمان سرماخوردگی، زکام، سردردها، مشکلات گوارشی، کم کردن تب خفیف، تسکین گلودرد و برای بهبود نفخ شکم، حالت تهوع، دردهای قاعدگی و بی خوابی استفاده می شود.
پونه را به عنوان تحریک کننده تولید صفرا نیز می شناسند.
تزریق عصاره ی پونه به موش های آزمایشگاهی نشان داد که این گیاه دارای خواص آرام بخشی خوبی است.
عصاره ی پونه دارای خاصیت تسکین دهنده ی درد نیز می باشد.
در محیط آزمایشگاه دیده شد که عصاره ی پونه در مقابل ویروس تب خال، ویروس آنفلوآنزا، بیماری نیوکاسل و ویروسهای مختلف دیگر فعال است.
فواید پونه:
پونه برای مقابله با بیماریهای زیر سودمند است:
– حالت تهوع و استفراغ
– مشکلات و ناراحتی های گوارشی به طوری که از ترش کردن معده جلوگیری می کند و برای هضم غذا و برطرف کردنسکسکه مفید است.
– سرماخوردگی، آنفلوآنزا، آسم
– سرفه و سیاه سرفه
– گرفتگی بینی
– با توجه به خواص ضدمیکروبی که در عصاره و اسانس پونه وجود دارد، می توان از این فرآورده‌ها به عنوان جایگزین طبیعی برای آنتی بیوتیک ها استفاده کرد.
مقدار مصرف:
دم کرده ی پونه از ترکیب یک لیوان آب جوش با ۲ گرم برگ خشک شده ی پونه که به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه دم کشیده و صاف شده حاصل می شود.
این دم کرده به طور معمول ۲ تا ۳ فنجان در روز استفاده می شود و محدودیتی در طول درمان وجود ندارد.